شیوع انتروبیوس ورمیکولاریس در دانش‎آموزان مدارس ابتدایی مناطق روستایی شهرستان کوهدشت لرستان در سال تحصیلی 87-8613

زمینه: انتروبیوس ورمیکولاریس (Enterobious vermicolaris) نماتود کوچک و سفید رنگ انسانی با طول عمر محدود است که حدود یک‎میلیارد نفر در دنیا به آن مبتلا هستند. هدف از این مطالعه تعیین میزان شیوع انتروبیوس ورمیکولاریس در کودکان مدارس ابتدایی مناطق روستایی شهرستان کوهدشت و بررسی متغیرهای مختلف و ارتباط آنها با میزان شیوع بدست آمده می باشد. مواد و روش‌ها: پس از تبیین ضرورت انجام آزمایش و انجام آموزش های لازم جهت نمونه برداری به والدین، پرسشنامه های مربوطه تکمیل شده و نمونه ها صبح هنگام، کدگذاری و جمع آوری شدند، سپس به آزمایشگاه ارسال و بعد از بررسی میکروسکوپی، نتایج حاصله به صورت مثبت یا منفی در برگه پرسشنامه ثبت می شدند. در این مطالعه، از روش نوارچسب اسکاچ یا تست گراهام (Graham Test) استفاده گردید. متغیرهای موجود در پرسشنامه ها با استفاده از آزمون مجذورکای مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. یافته‌ها: از مجموع 598 نمونه دریافتی، 202 مورد یعنی 8/33 درصد از دانش آموزان مناطق روستایی شهرستان کوهدشت لرستان به اکسیوریازیس مبتلا بودند. بین پارامترهای پایبندی به استفاده از صابون قبل از صرف غذا، علائم بالینی مانند لاغری، پرش از خواب، عصبانیت و خارش مخرج اختلاف معنی داری در مقایسه با دیگر مناطق روستایی وجود داشت. نتیجه گیری: از آنجا که انتقال انگل به صورت مستقیم انجام می گیرد، لذا بین میزان شیوع انگل و سطح بهداشت جامعه رابطه تنگاتنگ وجود دارد. تشخیص دقیق همراه با فراهم نمودن امکانات و تسهیلات بهداشتی می‎تواند باعث کاهش آلودگی و پیشگیری از آن شود.